Like a Pearl in my Hand
Dat is de nieuwe beeldColumn van deze week, door Carina Hesper. Als nomade in de beeldende kunst, los van oordelen, creëert Carina werelden die verbinden.
Dat is de nieuwe beeldColumn van deze week, door Carina Hesper. Als nomade in de beeldende kunst, los van oordelen, creëert Carina werelden die verbinden.
Ontmoet onze TTL-ambassadeurs 2021! De TTL-ambassadeurs zijn jongeren die het TheaterTalentLab (en sommige ook BKbeeldLAB) van binnenuit heel goed kennen! Zij houden onze Instagram up
Vandaag het tweede beeld in onze nieuwe wekelijkse serie BeeldColumns! Deze keer de eer aan Hans Hasebos. Een digitale tekening met fotografie, uit de serie
Hoewel foto’s zonder woorden hun eigen verhaal vertellen, kan tekst op veel manieren een uitgangspunt zijn in fotografie, zowel bij fotografie met een documentair karakter als vrije, autonome fotografie. Deze week onderzoeken we op verschillende manieren hoe tekst en beeld elkaar kunnen beïnvloeden en versterken. We gaan tekst, of het nou poëzie is of een krantenartikel, gebruiken als uitgangspunt voor een fotoserie. Ook kijken we hoe tekst je beeld kan sturen. We zoeken naar titels en onderschriften die je beelden meer gelaagdheid kunnen geven. Aan het eind van de week hebben al deze experimenten hopelijk voor meer verdieping in je fotografie gezorgd.
‘Rake’ affiches trekken de aandacht en provoceren. Zoals een Loesje-poster uit 1988 stelt: ’N beetje plakker schudt de hele wereld wakker’. Deze week gaan we op zoek naar combinaties van beeld en tekst, die qua vorm op reclame lijken, maar de inhoud een kritische draai geven. Al schilderend, tekenend, gebruikmakend van fotografie, typografie en collage ontwerpen we affiches die een beroep doen op de voorbijganger. Soms luid, soms schuchter, soms ludiek. We onderzoeken hoe je op een visueel prikkelende en humoristische manier aandacht kunt vragen voor kleine en grote maatschappelijke vraagstukken. Welke artistieke middelen zet je in om de kern van een boodschap te raken?
Wat is een foto? Wat is een sculptuur? Wanneer wordt een foto een sculptuur? En hoe beïnvloedt dit de inhoud van de foto? We rekken de kaders van de foto op en combineren fotografie (2D) en ruimtelijk (3D) tot fotosculpturen of foto-installaties. We experimenteren met fotoprints, materialen, voorwerpen of locaties, met de foto als representatie van ‘de werkelijkheid’ en met (de suggestie van) ruimte. Daarbij laten we ons inspireren door onder anderen Letha Wilson, Lorena van Bunningen, Michael de Courcy en Justine Khamara. Vergeet niet een camera (of telefoon met goede camera) mee te nemen. Een laptop komt van pas bij het selecteren en eventueel bewerken van de foto’s.
Geïnspireerd door het Cabinet of Natural Curiosities, het rariteitenkabinet (1734) van Albertus Seba, gaan we op een wonderlijke ontdekkingstocht. Albertus Seba was een Amsterdamse apotheker, met een grote collectie in- en uitheemse naturalia. We gaan zijn illustratieve boek als startpunt gebruiken en van daaruit werken aan ons persoonlijke rariteitenkabinet. Hoe vertaal je jouw fascinaties, hoe orden je jouw gedachten en ideeën in een eigen kabinet? We gaan werken met collagetechnieken, 3D-compilaties, mini-installaties, fotografie en mixed media. Neem vooral alle rariteiten en zeldzame objecten die je al jaren in de keukenlade of kast bewaart mee.
‘My photographs don’t go below the surface. They don’t go below anything. They’re readings of the surface. I have great faith in surfaces. A good one is full of clues.’ (Richard Avedon)
Wat is identiteit? Gaat identiteit over iemands binnen- of buitenkant, over iemands zelfbeeld of het beeld dat anderen van hem of haar hebben? Is identiteit zichtbaar, of bepalen voorkennis en aannames hoe je iemand ziet? En in hoeverre kun je iemands wezen vastleggen als portretfotograaf? Moet je dat überhaupt wel willen? Of is elk portret uiteindelijk een zelfportret van de fotograaf? Op deze vragen gaan we in deze fotografieweek een antwoord proberen te vinden.
Zowel beginners als gevorderden kunnen in deze fotografieweek aan de slag met onderwerpen als portret, reportage, scène en landschap. De fotografen die de werkplaats begeleiden, geven opdrachten vanuit hun eigen achtergrond en specialisatie. Er is veel ruimte voor eigen ideeën en invallen. Je werkt onder andere aan een eigen fotografische beeldtaal en aan een sterke presentatie van het gemaakte werk. We kijken naar grote voorbeelden uit het heden en het verleden en besteden veel aandacht aan de gemaakte foto’s. Computers zijn aanwezig, maar je kan natuurlijk ook je eigen laptop meenemen. Je werkt met je eigen camera. Hoewel de nadruk ligt op de inhoudelijke kant van fotografie, en niet zozeer op digitale bewerking, kan je gaandeweg de week ook veel opsteken op technisch gebied.
De geschiedenis van de fotografie kent veel hoogtepunten; fotografen of foto’s die richting hebben gegeven aan de opvattingen over het medium. Deze week is ingericht als werkplaats waarin je meegenomen wordt langs een aantal bijzondere fotografische stijlen/opvattingen. Denk bijvoorbeeld bij straatfotografie aan het beslissende moment van Cartier Bresson of aan de vernieuwende landschapsfotografie van The New Topographics. Vervolgens onderzoeken we hoe jij middels je foto’s een eigen antwoord kunt geven op die hoogtepunten. We starten de week met een verkenning van de rijke geschiedenis van de fotografie. In het tweede deel van de week ga je de verkregen inzichten uitwerken in een eigen presentatie.
Goede fotografie wordt niet alleen gemaakt met je ogen en je camera. De filosoof Valéry had het over ‘a certain accord of the soul, the eye and the hand’. Deze week gaan we bewust heen en weer bewegen tussen deze onderdelen: ‘soul’, de diepere laag en ideeën, ‘eye’, het kijken, het in beeld brengen en ‘hand’, het spelen met beelden en presentatievormen. We gaan kijken hoe ze in andermans fotografie werken en oefeningen doen die speciaal voor één van de drie van toepassing zijn. Je werkt toe naar een eigen fotografisch project waarin ziel, oog en hand samenkomen.
Landschappen in stad en land, gebouwen, etalages, interieurs en parken waren de belangrijkste onderwerpen van Eugène Atget (1857-1927). Soms romantisch, dan weer strak en zakelijk, en af en toe surrealistisch, behoren zijn vaak wonderschone beelden nog steeds tot de canon van de (landschaps)fotografie. Zijn geschiedenis en fotografie vormen deze week leidraad en ideeënbron voor ons eigen werk. Hoe verrijken we ons eigen fotografisch idioom anno 2019 met zaken die Atget ruim 100 jaar geleden aan de orde stelde? We sluiten af met een expositie die op een persoonlijke manier een ode vormt aan het werk van Atget.
Deze week maken we kennis met de verschillende manieren waarop je fotografie kunt benaderen (landschapsfotografie, stillevens, portret, autonome fotografie, sport, mode et cetera) en gaan we op zoek naar jouw verhaal, talent en drijfveren. Want waar je het meeste plezier in hebt, daar ligt meestal ook je kracht. Ben je een regisseur, of een toeschouwer? Ben je observerend, of enscenerend? Wil je de wereld die je ziet vastleggen, of verbeeld je jouw binnenwereld? Maak je stille foto’s, of heel luidruchtige? Een verdiepingsslag van een week vol met experimenten, waardoor je richting duidelijker wordt. We werken toe naar een serie die écht van jou is.
Jij ziet niet hetzelfde als ik, omdat je andere ogen hebt, andere plekken hebt gezien of een ander liedje in je hoofd hebt. Hoe je kijkt, is de essentie van fotografie. We gaan spelenderwijs onze eigen ‘way of seeing’ (naar John Berger) ontdekken. Bijvoorbeeld door eerst je ogen te gebruiken en er pas later de camera bij te halen, of te fotograferen met een strenge beperking. We werken toe naar een expositie met aandacht voor de meest passende manier van presenteren. Misschien komt jouw werk het beste tot zijn recht als het in een spiegel gereflecteerd wordt, of als het aan het plafond hangt en de kijker eronder ligt.
© 2024 - Buitenkunst