Wat als we, naast de oorspronkelijke theatertekst, de innerlijke monoloog van een personage zouden horen? Dat wat diegene denkt in een scène? In deze week onderzoeken we via improvisatie- en schrijfoefeningen hoe de innerlijke monoloog scènes verdiept en personages verrijkt. We werken speels, met groepsopdrachten, spelletjes en met zowel bestaande teksten als geïmproviseerde scènes, of soms in stilte. Door middel van de innerlijke monoloog leren we beter te luisteren naar wat er gaande is in een scène en activeren we de speler. Zo brengen we leven in wat zich afspeelt tussen de regels zonder dat we toneel hoeven te spelen.