Rob de Graaf, een zeer veel gespeeld toneelschrijver, schreef deze week de Column over Kunst voor ons. Getiteld: Pour la fin du temps.
Als je vijftig jaar wordt, dan kun je nog denken: ‘Ach… Zoveel mensen worden tegenwoordig honderd, dus eigenlijk ben ik pas op de helft.’Maar als je dan – en dat gaat verbazend snel – de zestig bereikt, kun je niet volhouden dat je ook wel honderdtwintig kunt worden. Je weet het: alles wat jarenlang vanzelfsprekend verder reikte, dat groter werd en hoger groeide, dat is de omgekeerde richting ingeslagen. Kleiner, lager, dichterbij. Je bent wie je nu bent en waar je nu bent – je ziet scherp wat je niet zult bereiken.
Lees hier de hele column.
