Drakenadem

Misschien onderdruk je het en kun je heel goed doen alsof, maar ik zie het aan je. Ik herken je. De rook kringelt uit je neus als je glimlacht. Je ogen glimmen als hete stenen. Ik ruik de zwavel onder je tong als je praat. Jij bent geen mens, maar een monster. Een magnifiek monster en je bewaakt een schat. Die schat bestaat uit je dromen, je fantasie, je kunst. Het is alles wat je nog niet bent, maar wat je kunt worden. Jij bent een draak, maar ook je eigen schat. Snap je? En ook al weet je niet helemaal waar die schat uit bestaat – wat heeft een draak immers aan diamanten en goud? – je weet, je vóelt dat het belangrijk is. Dat niemand hier iets van mag stelen. Laat geen indringer, geen avonturier, geen lefdadige prins wat van je afpakken.

Dit is allemaal van jou.

Voel je hoe rijk je bent? En hoe kwetsbaar die rijkdom je maakt? Iedereen wil er wat van en daarom moet je altijd op je hoede zijn, op je hoede en trots. Trots! Want je bent een draak, een prachtig, mythisch wezen, met klauwen en vleugels en schubben en tanden en vuur! Je hebt zóveel vuur in je! Mensen zullen er bang voor zijn. Ze zullen zeggen: ‘O, die draak. Nou, daar ga ik met een boog omheen, die is gevaarlijk. Die is een beetje eng.’

Alleen de allerdappersten zullen met je omgaan.

Het is een eer en een voorrecht om een draak te mogen kennen. Twijfel daar niet aan, en twijfel vooral niet over dat vuur, schaam je niet voor de roetvegen die je achterlaat op dansvloeren, voel je niet schuldig over verschroeide baarden van pocherige mannetjes die te dichtbij kwamen. Vergeet nooit je vuur, want ook draken huilen en hebben slechte dagen, zijn eenzaam en twijfelen. Laat alle afwijzing, mislukking en verdriet voeding zijn. In jou brandt een vuur, zo puur en rechtvaardig. Por jezelf op en laaf je aan je hitte. Je bent heet, bloedkokendlavaheet.

En maak, draak.

Draai salto’s in bleekblauwe luchten. Wees het contrast van het liefelijke, breng gevaar in het geijkte, maak een schaduw boven de straten, laat je bulderlach rollen als kanonskogels door de ruimte. Raak alles op je pad.

Laat je bewonderen.

Laat ze zich maar vergapen en je niet begrijpen. Pronk en draai, ook als niemand erom vraagt, als ze zeggen dat je te veel bent, als je wordt uitgelachen en er geen publiek zit, als je pen hapert en je verf vlekt, als je sputtert in plaats van praat, als het niet is wat je er van hoopte; blijf maken, blijf branden, blijf uitdagen en geven, want dat is de kern van de draak.

Wees je beste monster.

Schrik de wereld op.