In deze week maken we een dansvoorstelling met als uitgangspunt het schilderij Nostalgische echo van Dali (1935). Eén schilderij en iedereen ziet er iets anders in. Je ziet wat je irriteert, wat je verlangt of dat wat je opwindt. Door middel van improvisaties leren we dit te vertalen in dans. Centraal hierin staat de surrealistische uitspraak: Het gaat er niet om elkaar te begrijpen, het gaat erom elkaar te inspireren. De deelnemers worden aangespoord om de impulsen in beweging te volgen, zonder bij voorbaat te bedenken waartoe het zal leiden. Zo blijft er ruimte voor ingevingen, waarbij ook fouten als bron van inspiratie werken.
