Schilderen, tekenen en ook schrijven is schrappen en de essentie overhouden. Het is spannend en ook moeilijk om met leegte om te gaan. Een aantal beeldend kunstenaars rond 1980/1990 noemde zich minimalisten; een nieuwe kunststroming die zich in vorm en kleur beperkte tot de essentie en van het ogenschijnlijk onbelangrijke een kunstwerk maakte. De kleine onbeduidende dingen om ons heen, een spijker die uit een plank steekt, een prop papier op het gras maken we al tekenend zichtbaar en dus belangrijk. Minimale bij elkaar gezochte deeltjes natuur, maar ook organische vormen leggen we onder de tracer (projector) en blazen we groot op. Het stileren van deze vormen leidt naar abstractie, via schetsen naar schilderijen.
