In het maskerspel neemt het lichaam de mimiek van het gezicht over. Een belangrijk instrument in het maskerspel is de spiegel. De speler kijkt in de spiegel en probeert in de ziel van het masker te kruipen. Het masker dicteert de richting waarin gezocht moet worden naar gebaren en bewegingen die bij het masker passen. Wanneer de overeenstemming tussen beweging en masker bereikt is, komt het karakter tot leven in een overtuigend personage. D.m.v. improvisaties werken we de contouren van het maskerfiguur verder uit, zodat ze in diverse spelscènes ingezet kunnen worden. Naast proto- en neutrale maskers werken we met karaktermaskers uit o.a. de Commedia dell’Arte.
