We lachen als er een verwachtingspatroon wordt doorbroken. Maar hoe werkt dat dan als er geen verwachtingspatroon is, zoals bij absurdistische humor? Wat laat je gebeuren, als alles kan gebeuren? En zit het vervreemdende in de tekst of juist in datgene wat je ziet? Zelfs in de komische anarchie van bijvoorbeeld Monty Python en Jiskefet zijn wetmatigheden te ontdekken. Alles blijkt een misverstand. Of het conflict draait ineens om. Of er valt een koelkast uit de lucht. We gaan een week improviseren, schrijven en spelen. Op zoek naar geloofwaardige ongeloofwaardige personages in logische onlogische situaties. En net als je denkt: ‘Dit is gewoon niet leuk meer’, komt er publiek kijken.
