Hedendaagse dans… waar gaat dat over? Of gaat het nergens over? Is het abstract, of zoals Van Manen zegt: “dans drukt alleen dans uit”? Hoe vind je als danser of choreograaf een bewegingstaal die qua vorm interessant is om naar te kijken, maar inhoudelijk zijn zeggingskracht niet verliest? Ofwel: hoeveel anekdotiek is er nodig om beweging toegankelijk te houden voor het publiek? We proberen een evenwicht te vinden tussen beschrijvende en abstracte beweging. Hierbij maken we gebruik van gebaren, bewegingstechnieken en vastgelegde bewegingen uit diverse danstechnieken. Maar we proberen vooral nieuwe en `leesbare’ bewegingscodes te ontwikkelen. Voor mensen met danservaring.
