‘Een dieptriest tochtje’ van Anna van der Kruis is een toneeltekst over een jong koppel. De geliefden zijn niet bang voor de dood, denken er niet eens aan. Maar dan valt één van de twee weg. Wij gaan zoeken naar het schone in het lijden. De troost, de humor tijdens zwaar weer. Als iemand overlijdt, is er de schoonheid van het samenzijn. Na ruzie komt het goedmaken. Aan een relatie die over is, bewaar je vaak de mooiste herinneringen. We werken aan tekstbehandeling en elementair spel n.a.v. de tekst van Anna. Daarna gaan we via improvisatie, het schrijven van teksten en fysiek theater op zoek naar troostende beelden en eigen scènes, uit het leven gegrepen.
