Achter de door ratio gestuurde werkelijkheid zou een zinnebeeldige wereld bestaan. De symbolisten (Redon, Munch, Carrington) schilderden die in raadselachtige voorstellingen. Aan de voorkant daarentegen dringt een harde werkelijkheid zich op van advertising, glamour en massacultuur (Warhol, Koons): popart. Beide stromingen worden verbeeld in een eigen schilderkunstige taal. Symbolisme: gedempte tonen, in een omgeving die gloeit van mysterieuze intensiteit. Popart knalt op je netvlies met harde, vlak geschilderde kleuren die niets lijken te verhullen. Schilderkunst, schilderen, betekent transformatie. Het schildersoog: poort naar de ziel, of vol van dollartekens? Schilderend balanceren we deze week tussen dat wat onverzoenlijk lijkt: het sacrale en het banale, symbolisme en popart
