In steeds meer theaters zijn avondvullende voorstellingen te zien die gedragen worden door één man of vrouw. Dit theater doet een sterk appèl op de fantasie en de inventiviteit van de speler, die in zijn eentje een wereld creëert. Soms gebruikmakend van tekst (verhalen, monologen en gedichten) en soms alleen door stil spel, beweging en het gebruik van rekwisieten en decor. In vele korte improvisaties zullen de theatrale mogelijkheden van de solo verkend en verdiept worden. Hierbij zal regelmatig samen gespeeld worden om de eigenheid van solistisch spel te onderzoeken en te benadrukken. Want alleen is ook maar alleen.
