Er is een lied dat door groepen mensen geleefd en gezongen wordt. Het volk geeft door samenzang expressie aan datgene waar het voor staat, in gelooft, nodig heeft. De stem heeft een rauwe, eerlijke klank hierin en wordt niet aangepast aan wat de maatschappij graag hoort. Hele volkeren hebben een vorm gevonden om bestaansrecht te geven aan idealen, dromen en overtuigingen. Rauwe klanken en eerlijke leuzen recht uit het hart omgezet in de klank van het volk. Te denken valt aan Le mystère des voix bulgares, Sto mi e milo, My soul doth magnify the lord, Wade in the water. Volksliederen zoals ze bedoeld zijn, en wij gaan ze beleven.
