We ervaren en ondergaan een landschap waar we zijn zoals het is. Maar wanneer we ons afvragen hoeveel voetstappen er liggen, hoeveel gedachten en dromen zich er hebben afgespeeld, verandert dat uiterlijk ‘gewone’ landschap. Door de tijd heen heeft het landschap in de beeldende kunst steeds als drager voor verschillende betekenissen gefunctioneerd. In de schilderkunst was dat het tonen van rijkdom, een venster naar buiten, als drager van een individuele emotie of een uitwerking van een filosofische vraagstelling. Ruimtelijk werd er gebruik gemaakt van de natuur als materiaal: door bijv. groeiprocessen te manipuleren, natuurlijke grondstoffen te gebruiken of door grote ingrepen in het landschap zoals de land-art kunstenaars deden. In deze week gaan we gekoppeld aan de kunsthistorie, op zoek naar een eigen individuele ingang in het landschap.
