Eind jaren zestig werden in Hollywood de sluisdeuren opengezet voor politie- en detectivefilms. Voor de titel- en achtergrondmuziek werd de muziek van de straat gebruikt: funk. Groot voordeel voor de Hollywoodcomponisten en -arrangeurs was de uitgebreide poule van uitstekende studiomuzikanten. Door deze grote instrumentatiekeuze ontstond een soort symfonische funk. Dit is goed te horen bij films als ‘Dirty Harry’ en ‘Bullit’. We zullen funky politiefilmmuziek spelen met een zo uitgebreid mogelijke bezetting. Deze week is voor gitaristen, bassisten en toetsenisten die handig zijn met akkoordsymbolen, percussionisten met een goed geheugen, en verder alle instrumentalisten die noten kunnen lezen.
