Of het nu om een kort verhaal, monoloog of filmscène gaat, als schrijver ga je op zoek naar het drama: het Griekse woord voor handeling. Je zoekt naar het conflict en bouwt het handelingsverloop op. Handeling betekent ontwikkeling, en ontwikkeling betekent verandering. Maar wat doe je met personages die hun hakken in het zand zetten? Die verstrikt zitten in hun situatie en niet vooruit te branden zijn? Hoe blijven zij interessant? We belichten hen vanuit verschillende perspectieven, van buitenaf, maar ook van binnenuit. Want stilstaande personages hebben wellicht een heel actieve binnenkant. Ook gaan we teksten schrijven waarin alleen maar ontwikkeling zit en teksten waarin helemaal niets gebeurt. Wat is het verschil in effect en kracht?
