Sinds mensenheugenis wordt er gedanst om uitdrukking te geven aan primaire gevoelens als vreugde, verdriet, verlangen. Gevoelens die in één zin te verwoorden zijn kan je eindeloos dansen. Toch zijn we veel minder bedreven in de taal van de dans dan in de taal van het woord. Wat gebeurt er wanneer we ons door middel van dans uit willen drukken? Hoe moeten we dan dansen? Welke pasjes komen er in ons op? Bestaat er ook zoiets als een boodschappenlijstje van de supermarkt of een ruzie op het terras, wat een dans kan vertellen.
Deze week gaan we vormen zoeken om door middel van dans iets te vertellen (dit in tegenstelling tot bijvoorbeeld de opvattingen van Cunningham). Concrete vormen die heel simpel kunnen zijn maar waaraan we de eis stellen dat ze herhaalbaar te maken zijn. Een zoektocht in de studio en daarbuiten.
