Een bespiegelend lied laat de mijmeringen, de overpeinzingen, de diepere gevoelens van de vertolker horen. Liedjes die een innerlijke monoloog naar buiten brengen, denk aan ‘Papa’ van Stef Bos of ‘Geen kind meer’ van Karin Bloemen. We starten vanuit bestaand kleinkunstmateriaal en besteden daarbij aandacht aan uitvoeringstechnieken. In een kleinkunstlied probeer je een onzekerheid, een angst, een verwondering of emotie over te brengen op een publiek. Hoe doe je dat? Daarna gaan we werken aan ons eigen materiaal. We gaan bespiegelende liedjes schrijven en componeren over ‘eerste keren’. Je eerste zoen, je eerste ruzie of je eerste keer logeren. Graag je gitaar of andere akkoordinstrument meenemen. Natuurlijk zijn alle andere instrumenten ook welkom.
