Het absurdisme is een stroming, waarin wordt gesteld dat het leven geen betekenis heeft en dat iedere poging om de essentie van het bestaan te ontrafelen tot mislukken gedoemd is. Toch doen absurdistische kunstenaars een dappere poging. Het literaire werk van de Russische Daniil Charms uit de jaren twintig van de vorige eeuw is als het ware zijn wanhopige schreeuw om hulp in een hulpeloze wereld. We gaan het absurdistisch theater onderzoeken vanuit de teksten van Charms en uiteindelijk zelf scènes schrijven en spelen. Creëren en schrijven zijn onderdeel van de week, maar spelen is de hoofdmoot. Wat telt is het moment van paniek en niet de verklaring ervan.
