Veel kunstenaars schromen niet om tekst te gebruiken in hun werk of om hun werk helemaal uit woorden te laten bestaan. Denk aan ‘Ceci n’est pas une pipe’ van René Magritte, Paul van Ostaijens visuele poëzie, John Baldessari’s text paintings en Lawrence Weiners zwarte plakletters op witte muren. Door hen geïnspireerd maken we deze week beeldende kunst met een talig karakter. Wat is het verschil tussen waarnemen en lezen? Hoe kunnen we de verhalende kracht van beeld combineren met de associatieve eigenschappen van taal? We gaan aan de slag met eigen ‘beeldtaalkunstwerken’, zowel abstract als concreet, zowel autonoom als toegepast, en kijken wat er gebeurt op de grens tussen taal en beeld.
