Waarom is de protagonist altijd de held en de antagonist de schurk of de sukkel? Sommige acteurs ontstijgen nooit de rol van tegenspeler. Er wordt in de theaterwereld dan ook gegrapt: ik ben antagonist tot in de kist. Maar waarom zou deze antiheld altijd de tweede viool moeten spelen? Via Shakespeare werken we onszelf langs de belangrijkste antagonisten naar het moderne theater. We onderzoeken wat er gebeurt als we de focus verleggen naar de antagonist. Moeten de scènes anders worden gespeeld? We geven de ogenschijnlijk ‘onbelangrijke’ rollen een stem en laten ons door hen inspireren het stuk met andere ogen te bekijken. Veel scènes spelen, teksttheater en uiteindelijk zelf creëren.
