De overgang van de 16e naar de 17e eeuw is een periode van belangrijke muzikale verandering: de Renaissance ontwikkelt zich tot de Barok. De muziek van Claudio Monteverdi en Sigismondo d’India, typerend voor die tijd, kenmerkt zich door een ongeëvenaard gevoel voor ritme en timing in de tekst. Ook de 18e-eeuwse Scarlatti grijpt terug op deze periode. Wij gaan ons bezighouden met de losse ritmiek en de expressie van deze muziek, op Italiaanse teksten, met een enkele zanger per stem (bezetting SSATB). Stemtechnisch stelt dit hoge eisen. Zangers dienen van blad te kunnen zingen, of snel te kunnen studeren, en over een goede flexibele solostem te beschikken. Een grote luit, de Theorbe, zorgt voor de begeleiding. NB: DEZE WEEK IS ER ALLEEN NOG PLEK voor 1 SOPRAAN!
