Geïnspireerd op het gedicht ‘Het schrijven van een cv’ van Wislawa Szymborska schrijven we deze week een curriculum vitae. Een cv waarin wankele herinneringen belangrijker zijn dan vaste data; waarin we niet zwijgend voorbij zullen gaan aan dieren, geuren, de stad waar je thuis was, vrienden en dromen; één waarin plaats is voor wat er ècht toe doet. Neem tekstfragmenten uit gedichten of verhalen mee die u betoveren of doen wankelen. Fragmenten waarin een schrijver iets concreets beschrijft (bijvoorbeeld een schoen, een landschap, iemand die een pan op het vuur zet) en waaruit aandacht spreekt. Het taalgevoel dat hierin naar voren komt, de toegepaste technieken, het gebruik van rijm, metrum, klank en ritme zullen ons helpen om onze herinneringen in woorden vorm te geven.
