Sculptuur / tast-ervaring, epoxy klei, 16 x 6 x 3 cm, 2020. 

Veel van de objecten die Rosa Sijben maakt suggereren een praktische functionaliteit, maar laten de vraag wat die exacte toepassing of bedoeling is onbeantwoord. Hun ambigue aard vormt een soort vacuüm of oase binnen de efficiënte, alledaagse realiteit. Het gevolg is dat we op zoek gaan naar aanwijzingen en allerlei opties bedenken voor potentieel gebruik. Maar deze objecten claimen ruimte voor niks. En daarmee voor denken, spreken, of simpelweg te zijn zonder iets te moeten, een punt waar iets nieuws kan ontstaan. 

Het ‘Object voor Opa’ is in vorm gebaseerd op handbewegingen van Rosa haar grootvader die vanwege afasie enkel nog via aanraking contact kon maken, wat d.m.v. de maatregelen rondom het Covid-19 virus onmogelijk werd gemaakt.  

Deze BeeldColumn is een fragment van de eerste ontmoeting die hij met het object had; een ongeveer 40 minuten durende ervaring van zijn handen die het object ontdekken en herontdekken. 

Dit werk is mogelijk gemaakt met steun van het Stipendium voor Gevestigde Kunstenaars van het Mondriaan Fonds.