In de kunsten mag je niet jatten, dat is met een chic woord: plagiaat. Toneelschrijvers verwijzen echter lustig naar andermans werk. Dan heet het opeens ook heel chic: intertekstualiteit. GerardJan Rijnders schreef bijvoorbeeld in 1992 het toneelstuk Liefhebber op basis van flarden van televisie(programma’s). We onderzoeken hoe je een onorigineel geniaal auteur wordt, door gesprekken af te luisteren, teksten te jatten en te googelen. Proletarisch shoppen in ‘andermens’ hoofd. Je gaat wel schrijven, maar je mag je eigen teksten niet gebruiken. Je wordt een verhalenboer die woorden uitvent en terugboert aan anderen. Zij verzamelen en verknippen, worden schaamteloze kopiisten. Zo worden de flarden verhalen. Maar als we ze opnieuw in de mix gooien, worden het misschien wel gedichten, toneelstukken, spokenwordcomposities, enz.