hestermacrander

Reageren is een kunst op zich

Hester Macrander schreef de column over kunst van deze week:

Reageren is een kunst op zich
In de wereld van de amateurkunst: op scholen, bij koorpresentaties, eindpresentaties van cursussen, wordt bij optredens enthousiast gejuicht. Het publiek bestaat grotendeels uit familie, vrienden en kennissen. Dat gejuich is fijn, want deelnemers staan daar hun verdomde kwetsbaarheid tentoon te stellen. Het eigen publiek beseft dat, vandaar het gejuich. Bovendien maakt een warm applaus dat deelnemers hun grenzen weer wat meer durven te verleggen. Winst voor de kunst!
In de wereld van de professionele kunst heb je vaak het tegendeel. Mensen zijn superkritisch. Dan is het opeens ‘helemaal’ niks’, of ‘het stelde niks voor’, of nog dodelijker: ‘wel aardig’. Zeker onder kunstenaars zelf.
Ik herken dat, want naar kunst kijken, zeker als het mijn eigen genre betreft, is niet zomaar genieten. Ik heb natuurlijk een bepaalde vakkennis waar ik kwaliteit aan afmeet.
Na een voorstelling kan ik mijn vriendin, ook theatermaker, bij het verlaten van de zaal al iets toesissen als: ‘Wat een dramaturgisch rommeltje. Best leuk gespeeld, maar qua opbouw waardeloos.’
Ben ik dan in de ban van enige afgunst? [… Lees de hele column …]

eerlijk DELEN