Anouk Saleming schreef voor ons de column ‘Om het hoekje luisteren’.
“Het is maart 2020. De wereld gaat in quarantaine. In één klap is de toekomst onzeker. Met mijn man en dochter zoek ik naar een ritme om onze dagen houvast te geven. Naast alle nieuwe verplichtingen (thuisonderwijs geven, werk online voortzetten), besluit ik ook iets voor mijzelf te doen. Ik haal mijn klarinet tevoorschijn. Twee jaar eerder kocht ik een instrument, nadat ik 20 jaar niet meer had gespeeld. Het verlangen was er om weer te spelen, maar de tijd en de stap om te beginnen nog niet. Nu oefen ik, na het avondeten, elke dag een uurtje uit mijn oude muziekboeken.
Het is april 2020. Op gepaste anderhalve meter afstand, pak ik met mijn collega Bart van Rosmalen onze wekelijkse theaterrepetities weer op. Bart is opgeleid als cellist. Als Bart hoort dat ik weer speel op mijn klarinet, daagt hij mij uit om in onze repetities ook met onze instrumenten te improviseren. Allerlei stemmen houden me tegen: ik kan dat niet, ik ben niet goed genoeg, geef mij maar noten op papier… Ik denk dat bladmuziek het houvast geeft dat ik nodig heb om te spelen. Dan weet ik waar ik moet beginnen en vooral waar ik naartoe moet. Dan kan er niets fout gaan.” [… lees de hele column …]
Beeld: Bart van Rosmalen.
