Schrijver en regisseur Janna de Lathouder schreef voor ons de Column over Kunst:
Chemie
‘Hoe is het mógelijk dat je zo’n vader hebt.’ Zegt hij. En: ‘Dan heb je je creativiteit dus van je moeder.’ Maar nee, ik denk toch echt dat ik het bedenk-gen van mijn vader, de chemicus, geërfd heb. Vanaf de overkant van de tafel word ik vol ongeloof aangekeken. Zelf is hij op de middelbare school blijven zitten door die ‘fucking bèta-vakken’ en hij krijgt nog ‘fucking vlekken’ in zijn nek als hij eraan terugdenkt. ‘Allemaal regeltjes en wetten en “zo moet het” want “dat is lógisch”.’ Grote ogen die rollen.
Pakweg een uur geleden rolden z’n ogen ook zo, toen we het hadden over zijn rol als George in Who’s afraid of Virginia Woolf. Ik vond hem te sadistisch acteren en hij bracht ertegenin dat het hele spel met Martha nou eenmaal sadistisch is. Dus zitten we wat te drinken.
